بسم رب المنتظر المهدی امیرالمومنین علیه السلام إِلَهِی کَفَى بِی عِزّاً أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْداً وَ کَفَى بِی فَخْراً أَنْ تَکُونَ لِی رَبّاً خدایا همین عزت مرا بس که تو خدای منی و همین فخر مرا بس که تو پروردگار من باشی أَنْتَ کَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِی کَمَا تُحِب تو همانی هستی که من میخواهم، مرا چنان قرار ده که تو میخواهی
پ.ن.1: تعجب ندارد این سکوت... نفسی که هنوز چموش است خود بیشتر زمان نیاز دارد تا نفوس دیگران! بعد از چند سال دوستی عزیز شنید و تاب نیاورد... باید ساخته شود تا بسازد. پ.ن.2: امسال هم توسل ما به آستان مقدس شمس الشموس علی ابن موسی الرضا علیه السلام است. نه امسال که هر سال و نه هر سال که هر ماه و هر روز و هر ساعت... نوای وبلاگ رو بشنوید. پ.ن.3: مطالب مرتبط : "گر گدا کاهل بود" ، "چه خوب شد که تو هستی" ، "کبوتر دلت آقا..." ، "پر کن دوباره کیل مرا ایهاالعزیز" ، "چه زود گذشت خدایا" ، "زخجالت چه کنم"
